top of page

NOZODY

Zdjęcie autora: Dom ZdrowiaDom Zdrowia

Zaktualizowano: 13 paź 2022


Nozody są to leki izopatyczne wytwarzane z materiału biologicznego pozyskiwanego na miejscu od danego człowieka. Do tego celu mogą być wykorzystane miedzy innymi zmienione patologicznie tkanki, wydzieliny które powstają w wyniku choroby, krew, mocz czy ślina. Nozody w naszym gabinecie sporządzane są wg metody Korsakowa, w potencjach 5C oraz 8C. Są podawane rozcieńczone, w niewielkich dawkach i stosowane doustnie przez czas dobrany indywidualnie do potrzeb terapii. W homeopatii nozody stosuje się w stanach przewlekłych, a także w ostrych. Sa bardzo skutecznym preparatem szybkiego działania, który hamuje rozwój wielu chorób. Nozody stymulują układ odpornościowy człowieka lub chore narządy. Przygotowane nozody nie zawierają w sobie substancji z materiału wyjściowego.


Przykładowe nozody:


Nozod z moczu: potencja 5C. Zalecenia do zastosowania: oczyszczanie organizmu z toksyn, problemy skórne, bolące stawy, problemy z kolanami, bolące kostki, nerki, pęcherz, narządy płuciowe, jelita, dolna część układu trawiennego. Dolna część ciała.


Nozod z krwi: potencja 8C Zalecenia do zastosowania: problemy z krwią, krażeniem, chora sledziona, wątroba, serce, ogólne przemęczenie, osłabiony układ immunologiczny, zaburzona sfera psychiczna i emocjonalna. Górna część ciała.


Nozod z materiału biologicznego człowieka np. wysięk z ucha, itp


Nozody nie są klasyczną homeopatią. Są oparte na zasadzie równości, izopatii.


Zasada powstawania nozodów sięga niemiecko-amerykańskiego lekarza Constantina Heringa ( 1800-1880), zalożyciela homeopatii w USA, który użył terminu nozody ( ze starożytnej greki ‘’nosos’’ choroba)


Czym jest nozodoterapia?


Nozodoterapia jest mało znaną terapią nawet wśród homeopatów. Jest bardzo efektywna, ponieważ działa na zasadzie uruchomienia procesów biochemicznych w organiźmie w kierunku samoregulacji, samooczyszczenia i samoregeneracji. Autonozod wykonuje się z tkanek biologicznych własnego organizmu takich jak krew i mocz, lub wysięk z ucha, oka, śluzu nosa, śliny i inne. Przygotowanie autonozodu jest proste i bezbolesne. Autonozod można przyjmować codziennie lub co-drugi dzień po kilka kropel rano i wieczorem, wszystko według zaleceń terapeuty. Ilość kropli testuje się indywidualnie VEGA-testem, bądź też przyjmuje się uśrednioną dawkę 5 kropli. Można również zapisać autonozod na kulki za pomocą replikatora. Autonozod z krwi stosuje się do poprawienia procesów samoregulacji, dysbalansie hormonalnym, układu krążenia czy osłabieniu immunologicznym. Działa bardziej łagodnie, powoli, prawie niezauważalnie wyrównując prace organizmu. Autonozod moczu działa bardziej ostro i wyczuwalnie, nawet może uruchomić wysypania na skórze, ból w miejscach skupiska toksyn i złogów czy nadmierne wydzieliny z dróg rodnych. Stosuje się do samooczyszczania organizmu i do samoregulacji organów wydzielnych i układu trawiennego. Autonozodoterapia nie może spowodować skutków ubocznych, ponieważ nie zawiera aktywnego czynnika biologicznego lub chemicznego. To jest preparat informacyjny, tym bardziej, że zrobiony z tkanek własnego organizmu. Może uruchomić proces aktywnego samooczyszczania, objawy którego można omylnie uznać za skutki uboczne.




06.04.2010 | Filip Čehovský / filip.cehovsky@alternativa.cz

Guy Beckley Stearns, lekarz medycyny

Prezentacja dla I.H.A., Bureau of Materia Medica, 25 czerwca 1936, przedstawiona przez Sylviana Cazaleta



"Nozod jest lekiem izopatycznym, który powstaje z produktu jakiejś konkretnej choroby. Jest podawany w niewielkich dawkach, aby wyleczyć tę samą chorobę. " (Słownik stulecia) Ta definicja jest bardziej wyjaśnieniem alopatycznym niż homeopatycznym, ponieważ podawanie szczepionki w celu wyleczenia tej samej choroby jest praktykowane głównie przez starą szkołę, podczas gdy w homeopatii nozod jest podawany w postaci potencjonowanej, zarówno objawowo, jak i klinicznie. W starej szkole szczepionki mogą być produktami autogennymi lub standaryzowanymi i są zwykle podawane podskórnie.


Kilka lat temu odkryto, że głównym producentem przeciwciał nie jest krew, ale skóra. Dlatego w zakażeniach miednicy i krocza tampony nasączone szczepionką paciorkowcami zaczęto nakładać na brzuch i twierdzono, że wykazały one lepsze wyniki niż przy wstrzyknięciu. W praktyce homeopatycznej udowodniono, że błona śluzowa jamy ustnej i przewodu pokarmowego to tkanki, które chronią nas najbardziej. W leczeniu alopatycznym szczepionki stosuje się głównie w ostrych chorobach, podczas gdy w homeopatii nozody stosuje się w stanach przewlekłych, a także w ostrych. Obie szkoły mają jednak wspólną podstawę, a mianowicie stosowanie nozodów.


Hahnemann dokonał krótkiego przeglądu Psoriny (wydzieliny z pęcherzy mączniaka prawdziwego), ale włącza swoje leki nozopatyczne do swojej listy leków przeciwpsorycznych, ponieważ ich wpływ na zdrowy organizm nie został wystarczająco udowodniony w jego czasach. Był jednak przekonany, że proces mielenia i potrząsania psórą zamieni się w lek homeopatyczny, czyli simillimum wirusa grzybicy.


Od czasów Hahnemanna nasza materia medica rozprzestrzeniła kilka innych nozodów dzięki dowodom i doświadczeniu klinicznemu. Ich podsumowanie zostało opublikowane przez H.C. Allena w książce Materia medica nosod. Allen wymienia objawy Anthracina, Dipkterina, Lyssina, Malandrina, Malaria officinalis, Medorrhina, Psorina, Pyrogenia, Secalina, Syphilina, Tuberculina i Variolina. Możliwe jest przygotowanie nozodów z chorych tkanek i wydzielin lub z kultur bakteryjnych. Czasami osiągano doskonałe wyniki po zażyciu potencjonowanych kultur pochodzących z ognisk infekcji samego pacjenta. H.C. Duncan z Nowego Jorku nadał swoje imię autogennej metodzie leczenia, w której pobiera od pacjenta każdą substancję wydaloną z chorobą, pozwala jej przepływać przez filtr Berkfelda i wstrzykuje przefiltrowaną substancję. Daje to świetne rezultaty. Bez wątpienia działałby również w wzmocnionej formie podawanej doustnie.

W homeopatii dowiadujemy się, że jeśli oczywiście dobrze dobrane leki nie przynoszą ulgi, lub nie ma charakterystycznych objawów w przypadku, które wskazywałyby na którykolwiek z powszechnie stosowanych leków, powinniśmy rozważyć nozody.


Tuberkulinum


Nozodem, który najczęściej pojawia się u Allena jest Tuberculinum. Jego częste stosowanie zarówno w ostrych, jak i przewlekłych problemach byłoby prawie powodem do sklasyfikowania go jako czwartej przewlekłej miazmy. Constantine Hering porusza ten sam temat w przedmowie do tłumaczenia książki Hahnemanna Chronic Disease, gdzie mówi:

Zgodnie z tą samą zasadą, na podstawie której Hahnemann ostrożnie odróżnił od choroby objawy, które zawdzięczały swoje istnienie przestępstwom dietetycznym, oraz objawy powstające jako tymczasowe pogorszenie procesu leczenia; zgodnie z tą samą zasadą, na podstawie której zadeklarował jako oddzielne choroby ostre miazmy znane jako plamica, odra, szkarlatyna, ospa wietrzna, krztusiec itp., Lub na podstawie których wyróżnił miazmy weneryczne na kiłę i sykozę, możemy następnie, jeśli doświadczenie potwierdzi, podzielić zarodnik dalej na kilka gatunków i klas. Nie jest to w żaden sposób sprzeczne z teroją Hahnemanna. Hahnemann zrobił pierwszy duży krok i w żaden sposób nie wykluczył dalszego rozwoju i rozbudowy tego systemu.

Tuberkulinum ma dość obszernie opisane objawy i stosuje się kilka różnych preparatów. Wieloletnie doświadczenie dało nam możliwość pomyślnego określenia nozodu. Poniższy przypadek ilustruje, w jaki sposób doświadczony homeopata rozpoznaje potrzebę tego środka.


W\ydział Przyjaciół Medycyny w New York Homeopathic College odbywał regularne spotkania w Keene's Chop House. Na jednym z takich spotkań kelner, wysoki, chudy Niemiec, który był na wojnie, zapytał lekarzy, co zrobić z bolesnym wrzodem na karku. Dr James Krichbaum spojrzał na niego i zanim inni zdążyli o tym pomyśleć, powiedział: "Ten człowiek walczy z gruźlicą. Powinien otrzymać Tuberculinum." Dali mu proszek 10M, który natychmiast przyniósł ulgę, a po trzech dniach choroba zniknęła.



Tragicznym przypadkiem była nauczycielka, która miała silny ból w prawym biodrze i zdiagnozowano u niej zapalenie nerwu kulszowego. Żadne lekarstwo jej nie pomogło, chociaż jej przypadek został dokładnie zbadany. Po kilku dniach zdiagnozowano ostre zapalenie stawu biodrowego, a nogę trzeba było umieścić w urządzeniu utrwalającym, ale ból trwał nadal. Dr Rabe i ja przyglądaliśmy się sprawie i pewnego dnia, kiedy zabrakło nam inspiracji, zastosowaliśmy zasadę, że tam, gdzie bardzo dobrze dobrany lek nie działa, uważamy za nozod. Podaliśmy Tuberculinum bovinum 10M i nastąpiła natychmiastowa poprawa. Dwa powtórzenia w wyższych zgłoszeniach pomogły jej pozbyć się kłopotów, ale sztywność stawu biodrowego pozostała. Na początku zmarnowano zbyt wiele czasu.



W następnym przypadku początkowo postępowałem w ten sam sposób. Natura jej objawów, wraz z czerwonym paskiem języka, doprowadziła mnie do podania Chamomilli, a ona spowodowała wielką ulgę. Jednak po 45 godzinach lek przestał działać, a pojedyncza dawka Tuberculin bovina 10M doprowadziła leczenie do wyzdrowienia. Nie było potrzeby stosowania szyny podtrzymującej i nie było zwiotczenia. Nawiasem mówiąc, Tuberculinum ma "czerwony pasek na środku języka".


Infekcje ogniskowe

Ponad sto lat temu dr Rush zauważył, że reumatyzm był kiedyś leczony przez ekstrakcję zgniłego zęba. Obecnie badania infekcji ogniskowych wykazały, że przyczyną problemów z układem mogą być nie tylko zęby, ale także migdałki, pęcherz moczowy czy okrężnica. Jednak stan jelita grubego jako przyczyna rozwoju przewlekłych chorób ogólnoustrojowych jest najbardziej podkreślony. Z różnym wynikiem stosuje się szczepionki z hodowli kału. Jeden ze znanych gastroenterologów donosi, że osiągnął doskonałe wyniki, gdy raz w tygodniu wstrzykiwał do odbytnicy dwudziestoczterogodzinną kulturę, utworzoną z próbki kału.



Nozody jelitowe

Bach z Londynu wyizolował w swoich przypadkach różne łańcuchy bakterii jelitowych i wstrzyknął szczepionkę dominującego gatunku. Poprzez obserwacje i współpracę z dr Wheelerem stopniowo wprowadzał metodę nasilania swoich szczepionek i pozwalał dawce leku podawanego doustnie działać przez kilka miesięcy. Później wyprodukował zapas szczepionek wykonanych z dużej liczby łańcuchów wszystkich popularnych gatunków jelit. W wzmocnionej formie są używane przez wielu homeopatów. Bach, Wheeler i inni dokonali zapisów ich użycia, dlatego obszerny opis objawów jest już dostępny. Lista Bacha obejmuje: Coli mutab., Czerwonka, Gortner, Morgan, Polyvalent i Proteus. Dodano alkalia Focalis i dodaliśmy Skatol, bakteriofag czerwonki Flexner i bakteriofag Muco coli. ("my" w tym wpisie odnosi się do Doltora Isaaca Sossnitza, Rossario Ferraro i mnie, których badania grupowe trwają od pięciu lat.) Focalis alkali jest organizmem Gram-dodatnim, a nozod odpowiada przypadkom, które są pogarszane przez tłuszcze i cukier. W naszych badaniach był to najczęściej podawany nozod jelitowy ze wszystkich.

Grupa jelitowa jest schematem samym w sobie, a jeśli chcemy rozszerzyć grupę miazmatów Hahnemana, powinniśmy sklasyfikować schemat jelitowy zgodnie ze znaczeniem i częstotliwością stosowania przed Tuberculinum.

Paciorkowców

Paciorkowce tworzą inną grupę. Infekcje migdałków, korzeni zębów, wrzodów pęcherza moczowego i żołądka są zwykle pochodzenia paciorkowcowego. Infekcje serca często wynikają z infekcji migdałków i zębów. Niekoniecznie jest to związane ze śmiertelną infekcją serca, septycznym zapaleniem wsierdzia, ale ma zastosowanie w przypadku powoli rozwijającej się choroby wpływającej na tętnice wieńcowe. Kiedy zwierzęta są eksperymentalnie zakażone szczepem paciorkowca, wirus ma tendencję do atakowania tych samych tkanek w nowym gospodarzu, co w pierwotnym. Doświadczenie potwierdza, że paciorkowce występują częściej w ostrych infekcjach, ale rzadko pojawiają się w przewlekłych.



Dr J. W. S. Powers miał przypadek sześćdziesięcioletniej kobiety z ostrym zapaleniem wyrostka robaczkowego. Chirurg, który zbadał kobietę i potwierdził diagnozę, powiedział, że większość przypadków w tej grupie wiekowej ma miażdżycowy wyrostek robaczkowy, a jeśli zostanie zoperowany, prawie wszystkie z nich umrą. Poradził zatem, że jeśli homeopatia może w jakiś sposób pomóc w takim przypadku, to Streptococcin w wysokiej sile działania powinien być przepisany, aby poradzić sobie z ostrą fazą. Następnie chlor i jod z doskonałym gojeniem. W pewnym momencie miała objawy, które wydawały się być spowodowane pęknięciem torebki z ropą w jamie otrzewnej. Stało się to dopiero po ustąpieniu ciężkiego ostrego stanu. Jeśli rzeczywiście doszło do pęknięcia pęcherzyka, wypłynęła sterylna ciecz, taka jak widzimy, gdy lek homeopatyczny doprowadza wrzód do dojrzewania. W tych leczonych przypadkach, jeśli wrzód jest widoczny, obrzęk jest niewielki i ograniczony, a wydzielina nie jest gęsta, ropna, ale rzadka i prawie wodnista.


Gronkowców

Inną grupą są gronkowce. Obejmują one, zgodnie z oczekiwaniami, bardziej przewlekłe schorzenia niż paciorkowce i są bardzo przydatne, chociaż nie są używane tak często, jak inne wymienione nozody. Wraz z powstawaniem wrzodu gronkowce zastępują paciorkowce, gdy tylko zacznie się tworzyć ropa. Zasadniczo organizm ten jest przyczyną powstawania ropy. Podczas gdy paciorkowce często dziko i intensywnie wkraczają w tkanki, zamiast tworzyć głowę i często przenikają do krwioobiegu, gdzie powodują bakteriemię, gronkowiec koncentruje infekcję, a martwe leukocyty tworzą obfitość ropy. Bakteriofagi zarówno gronkowców, jak i paciorkowców, na przykład te należące do gatunków jelitowych, są niezwykle aktywnymi lekami po podaniu. Grupy paciorkowca i gronkowców reprezentują dwa inne miazmatyczne typy chorób przewlekłych.


Pneumokoki

Kilka słów o pneumokokach. Ostatnio udało nam się nasilić cztery główne typy pneumokoków, aw trzech przypadkach zapalenia płuc reakcja była porównywalna z najbardziej udanymi podaniami starych zwykłych leków. Dla każdego pacjenta działanie leku było inne, jakby to były różne leki. W jednym przypadku podano gatunek 3, aw jednym przypadku 2, ten drugi jest przypadkiem ambulatoryjnym. Te nozody należy rozważyć w przypadkach zapalenia płuc.



Ptasiej

Influenzin jest najważniejszym ze wszystkich nozodów.Często jest odpowiedni dla pacjentów, którzy nigdy nie mieli grypy w przeszłości. To prowadzi nas do przekonania, że grypa jest jedną z najczęstszych chorób przewlekłych. Nakłada się i łączy ze wszystkimi innymi przewlekłymi schorzeniami, dlatego trudno jest odróżnić go od objawów, gdy dominuje miazma grypy. Z naszego doświadczenia wynika, że wszyscy pacjenci mają więcej niż jedną przewlekłą miazmatę na początku leczenia, a przy pierwszym podaniu ważne jest, aby dominująca miazma miała odpowiadający jej nozod. Często zdarza się, że influenzin jest potrzebny pacjentom, którzy nigdy nie mieli tej choroby.


Ale także pacjent mógł mieć chorobę kilka razy w przeszłości z poważnym przebiegiem, a czasami w przeszłości choroba powtórzyła się kilka razy w ciągu kilku lat. Z pewnością przepiszemy nozod, jeśli pacjent nigdy w pełni nie wyzdrowiał po grypie. Pacjenci, dla których nozod jest odpowiedni, mogą mieć trudności w dowolnej części ciała, chociaż choroba ma szczególnie bliski związek z chorobami ośrodkowego układu nerwowego. Pacjenci z wszelkiego rodzaju problemami neurologicznymi korzystają z Influenzin na początku. Lek jest często wymagany przez pacjentów z przewlekłymi chorobami serca, szczególnie z niskim ciśnieniem krwi i szybkim pulsem lub arytmią.


Jeden z naszych pacjentów, sześćdziesięcioletni mężczyzna, który zajmuje wysokie stanowisko rządowe, miał stały puls około 100 z częstymi przyspieszonymi skurczami i dusznością. Poza tym zaczynał mieć złą pamięć, zwłaszcza nazwisk. Kilka razy z rzędu daliśmy mu stopniowo zwiększającą się siłę działania influenzyny, zawsze z długą przerwą. Jego stan znacznie się poprawił. Po grypie nastąpiła seria leków szkieletowych, które działały w celu poprawy tętna i ogólnego stanu. Następnie, jak to czasami bywa, potrzebny był kolejny nozod. Tym razem Focalis alkali. Po tym nastąpiła kolejna seria konstytucyjnych leków. Teraz, po ponad dwóch latach, ma puls 70 i nie oddycha. Aby to zrobić, odzyskał pamięć i wygląda 10 lat młodziej.


Dość często zdarza się, że mamy stagnację, która się nie rozwija, chociaż starannie wybieramy lek przed ostatecznym rozpoczęciem leczenia jednym ze starych nozodów. Bardzo często okazuje się, że gdy znajdziemy odpowiedni nozod na początku leczenia, leczenie jest znacznie skrócone.

Istnieją cztery rodzaje influenzin, hiszpański influenzin (nie byłem w stanie dowiedzieć się więcej o jego źródle), surowica influenzin, antytoksyna influenzin. Grippe zapalenie płuc (rzadko go używamy) i grypa oponowa, opisane przez dr Griggsa z Filadelfii. Uzyskał nozod z płynu mózgowo-rdzeniowego dziecka (przedstawił sprawę w 1935 roku na spotkaniu I.H.A.) Gdybyśmy chcieli dodać inne przewlekłe miazmy do tych już wymienionych, grypa zasługiwałaby na pierwsze miejsce wśród nich. Jest to obraźliwy, rozgałęziony i wszechobecny wirus. Jego implikacje są tak szerokie, że jego pełny opis wymagałby tego samego bogatego słownictwa, którego Hahnemann użył do opisania psory.


Nozody z materiału patologicznego

Ogólnie można powiedzieć, że nozody przygotowane z materiału patologicznego, zwłaszcza jeśli pacjent, od którego pobrano materiał, był pomyślnie leczony lekiem, mają znacznie szerszy zakres i można je bezpieczniej wybrać za pomocą intuicji niż nozody z kultur bakteryjnych osób.


Wśród naszych produktów chorobowych jest nowy nozod, który demonstruje twierdzenie: Pięć lat temu mieliśmy pacjenta, który tracił na wadze i cierpiał na silny ból w lewej części okolicy nadbrzusza. Patrzył katechetycznie i miał zauważalną grudkę w górnej części brzucha, na lewo od osi środkowej. Podejrzewaliśmy raka, a leki, które działały najlepiej, to te stosowane w raku, szczególnie niektóre z grupy Cadmia. Brał je przez sześć miesięcy, a jego stan, jak donoszą jego lekarze prowadzący, powoli się pogarszał, ale nigdy jego witalność całkowicie go nie opuściła.



Nie ma potrzeby opisywania dzień po dniu skutków leków, które działały tylko przez dzień lub dwa. W końcu stracił na wadze prawie do szkieletu, jego sprawa wyglądała beznadziejnie. Nadszedł dzień, kiedy jego aktywność jelit ustała i przyszedł wielki ból. Wtedy dostał Merca. Viv. 10M i po czterech dzisiaj zaczął wydalać gaz i stolec. Następnie zaczął skarżyć się na ból po prawej stronie brzucha pod wątrobą i głęboko w jamie brzusznej, pod wątrobą można było poczuć regularny okrągły obrzęk.

Wraz z wprowadzeniem sondy wypłynęła śmierdząca ropa. Powstała mała i wypompowano ponad litr bardzo śmierdzącej ropy. Ropa została natychmiast wzmocniona. Niezależnie od patlogii pacjenta, zniknęła, a ropa utworzyła się w tylnej części brzucha, budując wokół niej solidną barierę w poszukiwaniu jakiegoś zaworu. Zrobili drenaż dla pacjenta, a pacjent powoli dochodził do siebie. Od tego czasu jest zdrowszy niż kiedykolwiek. Nazwaliśmy ten nozod Staph. Abdominalis, ponieważ teoretycznie był to produkt gronkowcowy i ponieważ znajdował się w jamie brzusznej. Nie jesteśmy dumni z długiej nazwy nozodu, ale w porównaniu z innymi wykazała doskonały efekt.


Polifag

Kolejnym produktem, dla którego możemy użyć oznaczenia nozodowego, jest polifag, odkryty przez dr .C. W. Coatesa z New York Aquarium. Okazało się, że nacięcia na rękach pracowników szybko zagoiły się w wodzie akwariowej. Wydawało się Coatesowi, że woda w akwarium musi być pełna drobnoustrojów, a ryby nie powinny być w stanie żyć w wodzie. Odkrył, że ryby wydzielają jakąś substancję, która tworzy odpowiednie środowisko w wodzie. Wyizolował substancję i nazwał ją polifagiem. Wzmocnił go i stwierdził, że jest doskonałym lekarstwem na problemy skórne, szczególnie na nieubłagany wyprysk.


Pozostałe patologie

Dr Gregory Schwartzman z laboratoriów w Mount Sinai Hospital w Nowym Jorku napisał artykuł związany z obszarem, który omówiliśmy w tym artykule. Używał płynów stworzonych przez filtrowanie z bakterii i niezawierających substancji bakteryjnych, z których zostały stworzone, do wywoływania chorób zwyrodnieniowych u zwierząt. Były to choroby podobne do ludzkich, takie jak zakrzepica wieńcowa, udar mózgu, choroba nerek i choroba naczyniowa. Krótko mówiąc, spowodował te same zmiany u zwierząt, które w przeciwnym razie występują powoli w procesie starzenia, a także powodują choroby zwyrodnieniowe prowadzące do przedwczesnej śmierci.

W takich warunkach pomoże nozod. Jednak nigdy nie widzieliśmy przypadku, w którym nozod mógłby być leczony do końca. Nozod znacznie poprawia stan pacjenta, aw niektórych przypadkach może wywołać leczenie trwające kilka miesięcy, nawet rok lub dwa, ale zawsze po pewnym czasie objawy powracają, choć w łagodniejszej formie. Kiedy wrócą, nozod już nie pomoże, ale konstytucyjne leki opisane przez Hahnemanna jako przeciwpsoryczne pomogą, a leczenie zostanie zakończone. Czasami konieczne będzie użycie drugiego nozodu, aby rozpocząć leczenie.


Na przykład pierwszym nozodem może być influenzyna, a drugim tuberkulina, a następnie musimy podać konstytucyjny środek zaradczy. Później, zwykle za dwa do trzech lat, mogą być potrzebne dodatkowe nozody, a następnie leki konstytucyjne. Oczywiście dotyczy to tylko pacjentów, którzy zgromadzili dużą ilość szczątkowej patologii przez dziesięciolecia w wyniku powtarzających się łagodnych infekcji i być może jednej lub dwóch poważnych chorób. To tak, jakby poszczególne warstwy na różnych poziomach musiały zostać oderwane, zanim pacjent mógł w pełni wyzdrowieć.


Nowy Jork, N. Y.

Dyskusja

Dr Carr: Nie wiem, czy którykolwiek z obecnych kiedykolwiek używał Tuberculinum. W mojej normalnej praktyce spotkałem kilka rodzin, które chorowały na gruźlicę w swojej historii rodzinnej i, bez wyjątku, ich dzieci miały jakiś problem skórny podobny do egzemy, ale bez żadnych objawów odróżniających. Rzadko udaje mi się wyleczyć problemy skórne za pomocą tuberkuliny, jeśli zauważalne są wyraźne dziedziczne cechy gruźlicze. Jest to przydatne w przypadku wielu innych problemów, jeśli pacjenci mają gruźlicę w wywiadzie rodzinnym.


Dr Campbell: Tylko potwierdzenie tego, co dr Stearns powiedział nam o polifagu. Miałem go potencjonowanego i używałem go w dwóch przypadkach łuszczycy. Jeden był młodym mężczyzną, a drugi kobietą, która cierpiała z tego powodu w zasadzie przez całe życie. W przypadku, który miałem niedawno, choroba całkowicie ustąpiła. Drugi przypadek, również niedawny, wyglądał okropnie, pokryty całą twarzą, ale pięknie się poprawiał. Chciałbym zapytać lekarza, gdzie można uzyskać potencję.

Dr Stearns: Boericke & Tafel ma ich kilka, a Ehrhart i Karl mają ich wiele.

Dr Miller: Przyszło mi do głowy jedno pytanie. Dr Stearns powiedział, że nozody często pomagają, ale po nich musi nastąpić kolejne lekarstwo, a choroba objawi się w ciągu roku, dwóch lub trzech lat. Pamiętam kilka moich przypadków gruźlicy, które leczyłem. Nie pamiętam, żebym musiał podawać inny lek w trzech z tych przypadków. Miałem jedną z nich trzydzieści lat temu, drugą dwadzieścia pięć lat temu, a potem siedem lat temu. Mam inną, ale nie pamiętam, jakie leczenie nastąpiło. W tych trzech przypadkach nie kontynuowałem jednak stosowania innego leku. Podawałem Bacillinum w potencji 200 c, a następnie wyższej. Nie wiem o ile następna potencja była wyższa.


Dr A. Pulford: Przepisywanie nozodów ma swoją specyfikę, podobnie jak w przypadku innych leków, a jeśli odejdziemy od nich, to dostaniemy się do gleby alopatii. Chcemy trzymać się od tego jak najdalej. Wierzę, że mamy tyle nozodów w magazynie, ile jest, ale sięgamy po nie tylko wtedy, gdy nie możemy wyleczyć przypadku odpowiednio dobranymi lekami homeopatycznymi. Ilekroć ich używamy, staramy się postępować zgodnie z procedurą przepisywania opisaną przez Allena i Bönninghausena.

Dr Farrington: Całkowicie zgadzam się z ostatnim komentarzem. Ale z artykułu dr Stearnsa zrozumiałem, że dokładnie tak postępuje, w przypadkach, gdy wyraźnie wskazany lek nie działa – myślę, że jest, poprawnie wyrażony, oczywiście wskazany; w rzeczywistości nie zostały one wskazane. Zgadzam się. Dr Stearns otworzył przed nami interesujący temat. Osobiście nie czuję się w nim najlepiej, ponieważ stanowi to kolejne obciążenie dla tych, których już mam. Kwestia nozodów była omawiana przy różnych okazjach, a nowe stale się pojawiają. Nozody leczą niektóre przypadki, ale, jak słusznie mówi lekarz, rzadko kończą leczenie. Konieczne jest kontynuowanie następnego leku. Interesujący jest związek między gruźlicą a grypą. Swan był, jak wiecie, oryginalnym odkrywcą nozodów i miał kilka naprawdę śmiesznych. Ale był mądry, spostrzegawczy i świadomy tego, co mogą zrobić narkotyki. Potem Swan zmarł. W jego bibliotece znalazłem osiem czy dziesięć starannie oprawionych książek, grubych na ponad cal, o wymiarach 10 x 15 cm, przewiązanych brązową skórą. Swan bardzo wyraźnie zapisał w nich symtomy swoich nozodów. Skopiowałem stamtąd kilka z nich i umieściłem je w książce Allena o nozodach. Dr Allen zwykł mawiać, że zasłużył sobie na reputację nozoda i powszechnie uważano, że przepisał nozody empirycznie i tam, gdzie nie były one wskazane. Ale wierzę, że żadna żywa osoba nie rozumiała tak dobrze tych najważniejszych – Psorin, Medorrhin i Syphylin. Podobnie jak wszyscy ci starsi panowie, którzy nauczali, że pewien lek jest odpowiedni dla konkretnej choroby, wiedział o nich więcej niż powiedział. Nie można mu więc zarzucić empirycznego przepisywania. Powiedział mi, że często używał Tuberculinum na silne bóle głowy w grypie. Zastanawiałem się, czy oryginalna moc grypy, którą mam w mojej kolekcji leków Swana, jest tak tajna, jak obecna, bardziej współczesna grypa. Byłem bardzo zaintrygowany tym, co dr Stearns powiedział o wstrzyknięciu nozodu zwierzęciu. Przypomina mi to przypadek, który leczyłem dawno temu i myślę, że mówiłem już o tym na jednym ze spotkań. Osiemdziesięcioletnia kobieta, stara dziewica, miała guz nowotworowy w piersi o średnicy 6 cm, twardy jak kamień, skóra rosła w środku. Środek pokryty był strupem o średnicy 2,5 cm, był krwawy i uwalniał płyn. Czuła w nim silne bóle kłujące. Dałem jej trzy tabletki Swan's DMM Schirrhus Mammo. Zapytała mnie, ile czasu zajmie osiągnięcie efektu. Oszacowałem 30 dni. Gdy zbliżał się trzydziesty dzień, guz zaczął się kurczyć. Następnie, za każdym razem, gdy przyjmowała trzy dawki nozodu, guz spuchł, zaczerwienił się i pulsował, a następnie stawał się mniejszy. Wyleczenie guza zajęło cztery lata. Po czterech latach stał się prawie niewidoczny, z wyjątkiem małej blizny. Powiedziała mi, że "jej brat płaci rachunek i że w jej wieku nie ma sensu kontynuować". Wiele lat później dowiedziałem się, że zmarła w wieku 96 lat z powodu zatrucia gazem. Myślę, że istnieje związek między gruźlicą a szczepieniem przeciwko ospie wietrznej. Pamiętam, że lata temu leczyłem kobietę z rodzinną historią gruźlicy, która nie miała żadnych objawów gruźlicy. Dałem jej Tuberculinum. Za każdym razem, gdy otrzymywała dawkę tuberkuliny, jej dwudziestoletnie blizny po szczepieniu spuchły, zaczerwieniły się i były bolesne.

Dr Stearns: Raz na jakiś czas możesz intuicyjnie, zgodnie ze swoim praktycznym doświadczeniem, wybrać jedną z nozodów. To ryzykowne przedsięwzięcie, ale naprawdę się opłaca, jeśli wybierzesz odpowiedni nozod. Nie przedstawiłbym tego artykułu towarzystwu medycznemu, które nie składa się z lekarzy, którzy doskonale zrozumieli homeopatię. Brzmi to bardzo prosto, a wyniki są tak zadowalające, gdy podany zostanie właściwy nozod, że ci, którzy nie mają praktycznego doświadczenia z przepisywaniem homeopatycznym, z łatwością użyją niewłaściwych nozodów i wyrządzą więcej szkody niż pożytku. Nauczyliśmy się "jak z nich korzystać, eksperymentując z działaniem potencjonowanych substancji zgodnie z reakcją organizmu", więc nie musimy wykonywać dowodów, aby poznać działanie leku. Jednak po zaobserwowaniu efektów nozodów, praktyka kliniczna prowadzi do ich udanego intuicyjnego użycia. Chciałbym, abyście wszyscy dostali jak najwięcej nozodów. Możesz je dostać od Ehrhart & Karl, a niektóre od Boericke & Tafel. Nagraj swoje doświadczenie i opublikuj je w Rejestratorze. W ten sposób udaje nam się stworzyć materia medicu. Celowo pominąłem szczegóły dotyczące tego, jak wybrałem leki, ponieważ przytłoczyłbym cały artykuł ogromną ilością szczegółów. Moim celem było otwarcie tematu nozodów. Gdybym chciał opublikować wszystkie szczegóły, byłoby to na sto artykułów. Szczegóły dotyczące zbyt dużej ilości leków stają się ciężarem, ale kilka podstawowych zasad wspólnych dla każdej grupy leków prowadzi do zrozumienia tej grupy, a zrozumienie konkretnego przypadku często prowadzi do właściwego nozodu, jeśli to konieczne. Miło słyszeć o dobrych wynikach z Polyphage. Jest to nozod, który często pomaga w uporczywych problemach skórnych, takich jak egzema. Naszym pierwszym przypadkiem był pięćdziesięcioletni Włoch. Od czasu wojny ciągle miał ciężki wyprysk, a jego ręce strasznie wypadły. Musiał cały czas nosić na nich bandaże. Było to dla niego utrudnieniem, ponieważ pracował jako pracownik hotelu, sprzątał plucie, wypolerowywał buty itp. Ominął wiele klinik. Przygotowania, które tam dostał, zawsze pomagały przez jakiś czas, a potem wszystko wróciło do tego samego stanu, co wcześniej. Polyphage pomógł mu niesamowicie. Pierwsza recepta miała moc 500, potem 1M, potem 10M, w sumie trzy podania. Nigdy nie podajemy leku w tej samej sile działania. Kiedy powtarzamy, zawsze zwiększamy moc. Czasami dajemy, jak to się czasami nazywa w Anglii, moc "plus". Oznacza to, że dajemy moc 500, a następnie zwiększamy ją do 505, 510. Czasami potrzebna jest moc plus po kilku dniach od pierwszego podania. Po tym następuje zwykle znacznie wyższa moc, na przykład, jeśli podamy 500, a następnie 510, trzecia moc wyniesie 1M. Będzie znacznie dłuższy odstęp między potencjami 510 i 1M niż między potencjami 500 i 510. Polyphage został odkryty przez C. W. Coatesa z New York Aquarium. To jest bakteriofag. Większość bakteriofagów jest specyficzna dla jednej charakterystycznej cechy. Jeśli jest to bakteriofag, jest oczywiście specyficzny przez szereg charakterystycznych znaków. Jest to produkt pochodzący z ryb w akwarium, który chroni je przed infekcjami. Gdziekolwiek w rodzinie występuje przypadek gruźlicy, prawie zawsze okaże się, że inni członkowie rodziny potrzebują Tuberculinum w pewnym momencie swojego życia. Zwykle wystarczy jedna lub dwie dawki, ale zawsze znajdziesz gruźliczą cechę w całej rodzinie. Grypa jest jedną z najbardziej wyrafinowanych chorób przewlekłych. Influenzin u wielu pacjentów skraca przebieg leczenia. Zawsze należy rozważyć influenzin u pacjentów, którzy wykazują oznaki początkowego zaburzenia serca, takie jak szybki puls przy niewielkim wysiłku, szczególnie w przypadku częstych skurczów, lub u pacjentów z nawracającymi objawami zapalenia migdałków, którzy są leczeni po zawale serca.


Źródło: Homeopatyczny rejestrator, kwiecień, 1937


876 wyświetleń0 komentarzy

Ostatnie posty

Zobacz wszystkie

Comments


Gabinet

Gabinet Hull

Wansbeck Road HU8 9SZ

Email: info@domzdrowia.co.uk

Tel: 07873588700

Godziny otwarcia:

Pn- Pt: 10 - 15.00 

​​Sobota: On request

Niedziela: On request

Kontakt

Skontaktujemy się z Tobą jak najszybciej to możliwe.

  • White Facebook Icon

© 2023 by Dom Zdrowia

bottom of page